نمایشنامه‌های ایرانی در طول تاریخ با آثار خارجی برابری کرده است

کاوه کاغذچی، مدیر انتشارات چلچله در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گفت: کیفیت نمایشنامه‌های ایرانی در طول تاریخ همیشه با ترجمه برابری می‌کرده‌؛ از ابتدا و میرزاآقا آخوندزاده تا میرزاآقا تبریزی.‌ اتفاقی که همیشه برای‌ ما افتاده، تحریف و نام‌گذاری از یک کشور دیگر است. میرزاآقا تبریزی به زبان فارسی می‌نوشت و قسمتی از نوشته‌هایش به زبان آذری است اما متأسفانه همه میرزاآقا تبریزی را به‌عنوان نویسنده خارجی می‌شناسند.
 
وی افزود: در حال حاضر مردم نمایشنامه ایرانی را بیشتر دوست دارند و بیشتر می‌خوانند. همان طور که فیلم و نمایش فارسی برایشان جذابیت بیشتری دارد؛ ولی در اجرائیات مردم به‌دنبال چند پرسوناژ و چند بازیگر با چند پرده خارجی هستند ولی باز هم این از کیفیت تألیف کم نخواهد کرد. کتاب هنر در سال‌های قبل خیلی به‌سمت خارج از ایران سوق پیدا کرده ولی درحال حاضر تلاش بر این است که کتاب‌ها بیشتر تألیفی باشند. با توجه به مخاطبان، مردم بیشتر رمان خارجی می‌خوانند ولی به نمایشنامه‌های ایرانی علاقه بیشتری دارند. چاپ‌کردن رمان خیلی به تخصص نیاز ندارد ولی در چاپ نمایش از ویرایش تا طرح روی جلد مهم است؛ چون ما با آرتیست طرف هستیم و مخاطب ما عامه جامعه نیست. به‌خاطر همین ناشران انگشت‌شماری که کتاب‌های هنری چاپ می‌کنند، به‌مراتب کیفیت بالاتری دارند.

کاغذچی در خصوص کتاب‌های تألیف و ترجمه گفت: طبیعتاً به‌نفع ناشر است که ترجمه چاپ کند. به این دلیل که دغدغه کمتری دارد، با افراد کمتری در ارتباط است. انتشارات چلچله نمایش‌های ایرانی چاپ می‌کند و این باعث افتخار است. مخاطب سینما به‌مراتب گزیده‌خوان‌تر است. وقتی کتاب محمد رحمانیان در کمتر از ۶ ماه به چاپ دوم می‌رسد این نشان‌ می‌دهد که نه‌تنها اجراهای محمد رحمانیان پرمخاطب است بلکه مخاطب خاص او پیگیر کتاب‌هایش هم هست و آن‌ها را می‌خواند. خوشبختانه عوام مردم هم به نمایشنامه‌خوانی روی آورده‌اند.

مدیر انتشارات چلچله ضمن بیان اینکه مخاطبان از نمایش‌نامه‌های کلاسیک استقبال می‌کنند گفت: وزارت ارشاد همیشه نگاه متفاوت‌تری به نمایش و سینما و هنر داشته‌؛ چون مخاطب و طراح جلد و حتی حروف‌چین آن‌ها متخصص است. به‌زودی در ایران ناشر نمایشنامه بیشتر خواهد شد. وقتی ناشران این موضوع بیشتر می‌شود نشان‌دهنده این است که مخاطب این موضوع بیشتر شده است. بعضی از نمایشنامه‌ها نیاز به بازخوانی و ترجمه مجدد دارند. امیدوارم آثار کلاسیک فارسی احیا شوند چرا که خیلی از نمایشنامه‌نویس‌های قدیمی داریم که مفقود شده‌اند. اگر کسی پیدا شود که روی آن‌ها کار کند ناشران هم استقبال خواهند کرد و مخاطب خود را هم دارد.

همچنین افزود: پروفسور صدیق مجموعه نمایش‌نامه‌ای داشت برای میرزاآقا تبریزی که در برلین چاپ شده بود. یک سری دست‌نوشته میرزاآقا تبریزی به سرقت رفته بود و ما خواهش کردیم که این‌ها را در اختیار ما بگذارند تا بتوانیم آن‌ها را چاپ کنیم. امیدوارم به‌زودی یک سری نمایشنامه کلاسیک را در کتاب‌های مختلف بگنجانیم و سال آینده توزیع کنیم. مثلاً «چند کیلو خرما برای مراسم تدفین» چندین سال قبل نتوانسته بود مجوز بگیرد و امسال وقتی مجوز آن گرفته شد، با استقبال خوبی روبه‌رو شد. در حوزه ادبیات نمایشی یا آموزش نمایشنامه‌نویسی بسیار جای کار داریم. امیدوارم هم تألیف و هم استقبال از نمایشنامه‌های ایرانی بیشتر شود.
 

نمناک ترین سایت ایرانی...