پرورش مرغ عشق بایدها و نباید های نگهداری از این پرنده زیبا در خانه

پرورش مرغ عشق از آموزش تا عمل

عمل نگهداری و پرورش مرغ عشق برای هر کسی جالب و سرگرم کننده خواهد بود، به شرطی که با تکنیک ها و روش های ابن کار آشنایی داشته باشد. مرغ عشق ها به پرندگانی عاشق مشهورند و با نام پاراکیت یا budgerigar نیز شناخته می شوند.

حتما شما نیز جزو کسانی هستید که به پرورش مرغ عشق و دنیای آنها علاقه مند هستید، بنابراین پیشنهاد می کنیم با ادامه این مقاله همراه باشید.

مرغ عشق ها در طبیعت ترجیح میدهند که به صورت جفت زندگی کنند، بنابراین برای راحتی در پرورش مرغ عشق بهتر است که یک جفت از آنها را داشته باشید. اطمینان حاصل کنید که جفت شما قفس مناسبی دارد و در داخل آن لانه تخم گذاری و آبخوری و دانخوری تعبیه شده باشد. زمانی که پرنده ها با قفس خود سازگار شدند میتوانید آنها را تشویق به تولید مثل و تخم گذاری کنید.

جالب است بدانید که در طول تاریخ مرغ عشق های بوده اند که صاحبان انها با پرورش دادنشان معروف شده اند. از جمله از معروف ترین های آنها Sparkie Williams بود که در سال ۱۹۵۴ توانست برنده جایزه شود و در بسیاری از شبک های رایدیو ، تلویزیون و روزنامه های زمان خود حضور پیدا کرد.

اسپارکی ویلیامز مشهور ترین مرغ عشق سخنگو (۱۹۵۴-۱۹۶۲)

اسپارکی بعد از بردن مسابقه پرنده سخنگو در سال ۱۹۵۸ معروف شد. او برنامه های تلویزیونی، رادیویی و در اخبارها را جذب خود کرد. بعد از مرگ، او را به خوبی در موزه بزرگ شمال یعنی هنکاک نگهداری کردند، به طوری که اکنون به عنوان با ارزش ترین دارایی آن موزه به شمار می رود. داستان دلنشین اسپارکی و صاحب ان یعنی متی ویلیامز همچنین مردم، هنرمندان و نویسنده ها را به حیرت می اورد.

بخش اول – انتخاب و خرید مرغ عشق

۱ – خرید از فروشنده معتبر

برای پرورش مرغ عشق به روش اصولی ، پرندگان خود را از یک فروشگاه یا پرورش دهنده معتبر خریداری کنید. از پرورش دهنده و یا صاحب فروشگاه در رابطه با صاحبان قبلی سوالاتی بپرسید. سپس مطمئن شوید که پرندگان در یک محیط سالم و پاک نگه داری میشوند.

علاوه بر این اطمینان حاصل کنید که پرنده ها مضطرب و بی قرار به نظر نمیرسند. تمامی پرندگان داخل فروشگاه را بررسی کرده تا مطمئن شوید که از نظر فیزیکی سالم و فعال هستند. چون در صورت بیمار بودن یک یا دو پرنده احتمال انتقال بیماری به پرنده مورد نظر شما نیز وجود خواهد داشت.

• در اینترنت به جستجو بپردازید و در مورد فروشنده و یا پرورش دهنده تحقیق کنید، شاید نشانه هایی از غیر قابل اعتماد بودن فروشنده وجود داشته باشد و کسانی باشند که در مورد او نظراتی را منتشر کرده باشند.

۲- انتخاب جفت های غیر همسان برای پرورش مرغ عشق

برای پیشگیری از بروز نواقص در هنگام تولد، دو پرنده ای که از نظر خویشاوندی به یکدیگر مربوط نیستند را انتخاب کنید. پرندگانی که با هم مرتبط هستند اگر نر و ماده باشند با یکدیگر جفت می شوند. اگرچه نسل بعدی آنها در صورت زنده ماندن دچار ناهنجاری و یا مستعد ابتلا به بیماریها میشوند. بنابراین رعایت نکات زیر قبل از خرید مهم هستند :

• زمانی که مرغ عشق های خود را خریداری کردید در رابطه با ارتباط خویشاوندی آنها سوال بپرسید.
• بعید به نظر میرسد پرندگانی که توسط پرورش دهندگان مختلف نگه داری میشوند با هم ارتباط داشته باشند.
• در برخی موارد یک جفت میتواند با نوه خود جفت شود و با خطر کمتری صاحب جوجه مرغ عشق شوند.

۳- به دنبال جفت هایی قوی بنیه باشید

به دنبال جفتی باشید که قبلا برای تولید بهترین مرغ عشق ها تولید مثل کرده اند. علاوه بر اینکه مرغ عشق ها نباید باهم خویشاوند باشند، بایستی در یک قفس نیز نگه داری شوند تا به راحتی جفت گیری کنند، چون نسبت به پرندگانی که یکدیگر را نمیشناسند، سریعتر جفت میشوند و در این حالت نیازی نیست تا زمان عادت کردن کامل جفت ها به یکدیگر صبر کنید.

• در برخی موارد، پرندگانی که در قفس های نزدیک به هم نگه داری میشوند، زودتر از مرغ عشق های غریبه با هم جفت خواهند شد.

۴- سن مناسب پرنده ماده

برای پرورش مرغ عشق، پرنده ماده را از بین سنین ۱ تا ۳ سال انتخاب کنید. ماده یک ساله معمولا موجب تولد جوجه های سالم تری میگردد. اگرچه تا قبل از رسیدن به سه سالگی بارورتر خواهد بود.

• اگر مطمئن نیستید که مرغ شما چند ساله است، میتوانید جهت ارزیابی آن به دامپزشک خود مراجعه کنید. دامپزشک میتواند سن تقریبی پرنده شما را مشخص کند.

۵- سن مناسب پرنده نر

پرنده نر را از بین سنین ۱ تا ۶ سال انتخاب کنید. مانند مرغ عشق ماده، اگر پرنده نر نیز حداقل یکساله باشد، فرزندان سالم تری به وجود میاورد. بر خلاف ماده ها، پرندگان نر تا سن ۶ سالگی قادر به ایجاد فرزندان سالم هستند.

• در صورتی که از سن مرغ عشق خود مطمئن نیستید، درنگ نکنید و با مراجعه به یک دامپزشک شک و شبهه خود را برطرف سازید.

۶ – تست سلامت مرغ عشق ها

پرندگان خود را نزد یک دامپزشک ببرید تا سلامتی آنها را تایید کند. اطمینان حاصل کنید که به یک دامپزشک معتبر و دارای تجربه کافی در مورد پرنده های زینتی مراجعه کرده اید، زیرا این افراد برای درمان مرغ عشق ها تخصص دارند و می توانند به شما در خصوص جلوگیری از پرورش مرغ عشق های ناهنجار و یا بیمار کمک کنند.

در ادامه به مواردی می پردازیم که دامپزشک برای اطمینان از سلامی پرندگان باید مورد بررسی قرار دهد:

• هر دو پرنده دچار رنگ رفتگی نباشند.
• هیچ کدام از پرنده ها دچار ترشح از مخرج خود نباشند.
• هر دو پرنده دارای مخرج باز و مسدود نشده باشند.
• هیچکدام دچار بی حالی و سستی نباشند.
• هر دو بدون هیچ مشکلی بلع و دفع داشته باشند.
• هیچ یک از این دو استفراغ نکنند.

۷ – مرغ عشق ها را در یک قفس قرار دهید.

مرغ عشق های خود را در قفس با یکدیگر تنها بگذارید. برای پرورش مرغ عشق، یک قفس خصوصی برای جفت خود تهیه کنید. این موضوع نه تنها باعث راحتی بیشتر آنها میشود بلکه احتمال بچه دار شدن آنها را نیز افزایش میدهد. این جفت شدگی همانند رفتاری است که در طبیعت دارند و آنها را مسر به تولید مثل می کند.

• اگر آنها شروع به جنگیدن با یکدیگر کردند، یکی از این دو پرنده را از قفس خارج کنید. سپس مرغ عشق ها را در دو قفس کنار یکدیگر قرار دهید. مراقب برخی از رفتارهای آنها مثل بازی کردن با یکدیگر یا تماس دادن منقار به بدن جفت از میان میله ها باشید. زمانی که با هم همراه و سازگار شدند میتوانید آنها را به یک قفس باز گردانید.

۸ – تحت نظر گرفتن پرنده ها

تماس متقابل پرنده ها را زیر نظر داشته باشید زیرا ممکن است نشانه ای از جفت گیری باشد. زمانی که پرندگان شروع به مراقبت از یکدیگر می کنند، متوجه میشوید که آنها به درستی با یکدیگر جفت شده اند. در بیشتر موارد این پرندگان تا زمانی که با هم پیوند نخورند شروع به جفت گیری و تولید مثل نخواهند کرد.

• ممکن است ببینید که آنها در کنار یکدیگر بازی کرده و میخوابند.

بخش دوم – ساخت قفس

۱- انتخاب اندازه قفس

برای پرورش مرغ عشق نیاز به قفس می باشد. قفسی با اندازه حداقل ۶۱ سانتی متر در ۴۱ سانتی متر در ۴۱ سانتی متر انتخاب کنید. این اندازه فضای کافی برای پرواز و حرکت را به پرنده میدهد. اگرچه پرندگان شما از باهم بودن لذت میبرند اما به وقتش به تنهایی نیز نیاز دارند. یک قفس بزرگ به آنها این اجازه را میدهد تا فعالیت داشته باشند و وقت خود را به دور از شریک زندگی سپری کنند. هر جفتی که در اختیار شماست گاهی به حریم اختصاصی خود نیاز دارند.

۲- پوشاندن کف قفس با روزنامه

کف قفس و منافذ میله های آهنی را با روزنامه بپوشانید. این منافذ ممکن است برای پرندگان شما احساس ناراحتی ایجاد کند، در صورتی که می خواهید قفس را برای آنها به مکانی دنج برای جفت گیری مبدل کنید، روزنامه گزینه ای ایمن و ارزان برای کف قفس خواهد بود. به علاوه پرندگان شما از پاره کردن آن لذت خواهند برد.

• دو لایه روزنامه را در کف قفس قرار دهید.

۳ – قرار دادن نشیمنگاه

دو یا چند تکه چوب را به حالت آویزان در قفس قرار دهید. برای اینکه هر دو پرنده بتوانند از آنها استفاده کنند به چوب ها و نشیمنگاه های بیشتری نیاز دارید. با این حال اگر فضای قفس این اجازه را بدهد، پرندگان شما از داشتن چوب ها و تاب بازی های بیشتر، لذت خواهند برد.

• چوب بهترین وسیله برای ساختن نشیمنگاه است. از انتخاب وسیله های پلاستیکی جدا خودداری کنید زیرا پرنده ها از جویدن هر آن چیزی که در قفس است لذت میبرند.

۴ – قرار دادن لانه در قفس  

یک جعبه لانه شکل با ابعاد ۱۵ سانتی متر در ۱۵ سانتی متر در ۲۵ سانتی متر را به کنار قفس متصل کنید. بهتر است از جعبه ای استفاده کنید که یک طرف آن باز است زیرا دسترسی ایمن به آن آسانتر میگردد. این جعبه لانه شکل در یک طرف خود دارای منفذی است که پرنده ماده براحتی میتواند وارد آن شود. سپس درون آن تخم گذاری میکند، جایی که تخم ها در آن در امان هستند.

• لانه نشانگر این است که پرندگان چگونه در طبیعت برای جفت گیری آماده میشوند.
• جعبه لانه شکل را میتوانید از یک فروشگاه حیوان خانگی محلی و یا به صورت آنلاین پیدا کنید و یا خودتان یکی از آنها را بسازید.

۵ – قرار دادن ظرف مقعر در لانه

یک ظرف مقعر را داخل جعبه قرار دهید تا از گسستگی پاها جلوگیری شود. ظرفی را انتخاب کنید که عمق آن حدود  ۲.۵ سانتی متر و قطر آن ۱۵ سانتی متر باشد. تخم ها در درون ظرف جای گرفته و این ظرف به قرارگیری آنها در لانه کمک میکند. سپس جوجه ها در درون ظرف سر از تخم بیرون میاورند که سطح مناسبی را برای پاهای آنها فراهم میکند.

• به عنوان یک گزینه دیگر، شما میتوانید تخته ای را ساخته یا خریداری کنید و آنها را در زیر لانه قرار دهید. تخته باید یک شیب مقعر در مرکز خود داشته باشد.
• اطمینان حاصل کنید که ظرف از یک ماده غیر سمی مانند چوب یا شیشه ساخته شده باشد.

۶- قرار دادن پوشال در ظرف

در داخل جعبه لانه شکل یک لایه نرم از خرده چوب ها درست کنید. این خرده چوب ها وسیله ای برای لانه سازی پرندگان هستند و شرایطی دوست داشتنی به مانند طبیعت برای پرندگان ایجاد میکنند. پرنده ماده نیز از جویدن این خرده چوب ها لذت برده و برای جفت گیری آماده میشود. در طبیعت نیز ماده ها معمولا تکه هایی از پوست درخت را قبل از بارور شدن جمع آوری کرده و مشغول جویدن آن میشوند.

• بستر خواب نیز باید در داخل بخش مقعر ظرف قرار بگیرد.

۷ – نظافت قفس

هفته ای یک بار قفس را تمیز کنید. بطری ها و ظرف غذا را خالی کنید، بشویید و مجددا پر کنید. بستر خواب کهنه را برداشته و قفس را پاک کنید. جای خواب را با خرده چوب های تازه جایگزین کرده و سپس بطری ها و ظرف غذا را در جای خود قرار دهید. هرگونه وسیله بازی که در قفس نگهداری می شود را بشویید و خشک کنید.

• اگر در داخل لانه تخم هایی وجود داشتند، تا زمانی که جوجه ها سر از تخم بیرون نیاوردند بستر را تعویض نکنید. با این حال میتوانید بستر قفس پرنده ها را عوض کنید و روزنامه های جدیدی را جایگزین کنید.

بخش سوم  – تغذیه مرغ عشق ها

یکی دیگر از اقدامات اصلی در پرورش مرغ عشق ، تغذیه آن می باشد با استفاده از دانه ها و مواد غذایی سالم و مقوی است. در ادامه شما را با نحوه تغذیه مرغ عشق آشنا خواهیم کرد.

۱- ساخت دانخوری

یک ظرف غذای بزرگ را با غذای مخصوص مرغ عشق (پلت)، دانه ها، میوه ها و سبزیجات پر کنید. از غذاهایی استفاده کنید که منحصرا برای مرغ عشقها تهیه شده اند و همواره این غذا را در دسترس آنها قرار دهید. دو بار در روز ترکیبی از دانه ها، میوه ها و سبزیجات تازه تهیه کنید. برای پرنده خود همیشه از میوه و سبزیجات تازه با قطعات کوچکتر استفاده کنید. این موضوع باعث خوشحالی مرغ عشقتان میشود.

• چند مورد از عالی ترین میوه ها برای مرغ عشق شامل سیب، موز، زغال اخته، انگور، گواوا، کیوی، انبه، خربزه، پاپایا، هلو، آناناس و توت فرنگی است.
• سبزیجات مناسب نیز شامل کلم بروکلی، مارچوبه، کلم بروکسل، هویج، گل کلم، کرفس، خیار، کلم پیچ، کدو تنبل، تربچه، اسفناج، کدو، سیب زمینی شیرین، گوجه فرنگی رسیده و سیب زمینی هندی است.
• مرغ عشق ها پس از به دنیا آوردن فرزندانشان به مواد غذایی بیشتری نیاز دارند بنابراین مطمئن شوید که ظرف غذای آنها همیشه پر است.

۲- ساخت آبخوری

برای اطمینان از آبرسانی مناسب، دو بطری آب را به دیواره های قفس آویزان کنید. برای اطمینان از دسترسی همیشگی پرندگان به آب تازه هر روز صبح و عصر بطری های آب را خالی و مجددا پر کنید. مرغ عشق های شما برای تولید مثل به آب بیشتری احتیاج دارند. برای اینکه از تمام نشدن آب مطمئن شوید بهترین راه استفاده از دو بطری است. علاوه بر این، این کار خطر جنگیدن پرندگان بر سر آب را کاهش میدهد.

• بطری های آب را در دو طرف قفس آویزان کنید.

۳- فراهم کردن غذای کافی

غذای کافی فراهم کنید تا والدین از تخم های خود تغذیه نکنند. بیشتر مرغ عشقها تخم های خود را نمیخورند اما اگر احساس کنند که غذای کافی در اختیار ندارند، احتمال خورده شدن تخم ها به وجود خواهد آمد. متاسفانه برخی از پرنده ها بعد از اینکه برای اولین بار از تخم های خود تغذیه میکنند، به اینکار عادت میکنند. مرغ عشق هایی که بعد از در اختیار داشتن غذای کافی باز هم به خوردن تخم ها ادامه میدهند، پرورش دهندگان خوبی نخواهند شد. در مقاله تغذیه مرغ عشق مفصلا به این موضوع پرداخته خواهد شد.

• اگر مرغ عشقها تخم های خود را میخورند، در دوره بعدی تولید مثل میزان غذا در قفس را افزایش دهید.

۴- تامین املاح و مواد معدنی

برای پرورش مرغ عشق رژیم غذایی آنها را با کپسول معدنی، کف دریا (استخوان ماهی مرکب) و نمک ید دار، مغذی کنید. این مکمل ها ویتامین ها و مواد معدنی مورد نیاز پرندگان مثل کلسیم را تامین میکنند. مکمل ها را داخل قفس قرار دهید و به پرندگان اجازه دهید تا آنها را با اختیار خود بخورند.

• این مکمل ها را در فروشگاه حیوانات خانگی و یا به صورت آنلاین میتوانید پیدا کنید.

بخش چهارم – تشویق به جفت گیری

۱- اوایل پاییز تا اواخر بهار بهترین زمان برای جفت گیری

این انتظار را داشته باشد که پرندگان شما از ماه مهر تا ماه خرداد و یا زمان بارندگی جفت گیری کنند. مرغ عشقها معمولا از ماه مهر یا آبان شروع به جفت گیری کرده و تا ماه خرداد این کار را ادامه میدهند این عمل ممکن است پس از بارش های سنگین نیز اتفاق بیفتد. در طبیعت پس از بارندگی موارد غذایی مورد علاقه آنها در دسترس بیشتری است به همین دلیل احتمال جفت گیری و تولید مثل آنها افزایش می یابد. با این وجود هر موقع از سال بارندگی اتفاق بیفتد احتمال تولید مثل مرغ عشقها نیز وجود دارد.

۲- دمای مناسب اتاق

دمای مورد نیاز برای پرورش مرغ عشق به این صورت می باشد که دمای اتاق را بین ۶۵ تا ۷۵ درجه فارنهایت (۱۸ تا ۲۴ درجه سانتیگراد) نگه دارید. این بازه بهترین دما برای جفت گیری است. میتوانید برای تنظیم درجه حرارت از یک هیتر یا پنکه در اطراف قفس استفاده کنید.

۳- پوشاندن قفس در شب ها

هر شب ۱۲ ساعت قفس را بپوشانید. پرندگان برای دور ماندن از استرس به استراحت نیاز دارند. پوشاندن قفس احساس تاریکی و دنجی را برای پرنده ایجاد کرده و حس بودن در لانه را برای او تداعی میکند. برای ۱۲ ساعت بعدی پوشش قفس را حذف کنید تا پرندگان از نور کافی بهره مند شوند.

• هر روز قفس را به یک میزان پوشانده و باز کنید. مثلا میتوانید ساعت ۶ صبح پوشش قفس را حذف کرده و در ساعت ۶ عصر مجددا آن را بپوشانید.

۴- پوشاندن کف قفس با خرده چوب

بخش زیرین لانه را با خرده چوب بپوشانید تا پرنده ماده برای جویدن از آن استفاده کند. این موضوع به او کمک میکند تا روحیه لازم را برای تولید مثل و لانه سازی کسب کند. خرده چوب های جویده شده با نوع تازه آن جایگزین کنید تا پرنده مادر خرده چوب های تمیز برای جویدن داشته باشد.

• این رفتاری است که مرغ عشقها در طبیعت قبل از جفت گیری از خود نشان میدهند، بنابراین با ترغیب پرندگان خود به انجام اینکار به جفت گیری آنها کمک کنید. پیشنهاد میکنیم ویدیو جفت گیری مرغ عشق را مشاهده کنید.

۵- مشاهده رفتار پرنده ها

مراقب رفتار تولید مثلی پرندگان خود باشید، این کار ممکن است کوتاه و مکرر باشد. هنگامی که نر قصد جفت گیری داشته باشد، با صدایی شبیه چهچه به ماده نزدیک میشود. سپس به منقار او ضربه میزند. اگر ماده نیز تمایل به جفت گیری داشته باشد سر خود را پایین آورده و دمش را بالا میبرد تا پرنده نر بر روی او تعادل مناسبی پیدا کند. سپس جفت گیری میکنند که چند دقیقه بیشتر به طول نمی انجامد.

• هر عمل جفت گیری منجر به ایجاد تخم های بارور نخواهد شد، به همین دلیل پرندگان این عمل را بارها تکرار میکنند.

۶- اسپری کردن آب

پرندگان را با آب اسپری کنید تا شرایط طبیعی تولید مثل برای آنها تداعی شود. از آنجایی که مرغ عشقها پس از باران جفت گیری میکنند، اسپری کردن آنها با آب میتواند به این حالتشان کمک شایانی کند. برای چند روز متوالی روزی چند بار پرندگان را با آب اسپری کنید تا شرایط باران برای آنها تداعی شود. این کار آنها را تشویق به جفت گیری میکند.

• اسپری آنها به زیبایی ظاهرشان نیز کمک میکند و باعث میشود که یکدیگر را با منقار لمس کنند.

۷- پرنده ها را تنها بگذارید

پرندگان را برای جفت گیری تنها بگذارید. پرندگان خود را دائما بررسی نکرده و قفس آنها را مرتبا باز نگذارید. به آنها این فرصت را بدهید تا در کنار هم احساس راحتی کنند و برای جفت گیری آماده شوند.

• اجازه ندهید که صدای بلند باعث آزار و اذیت مرغ عشق های شما شود. تمام تلاش خود را برای ایجاد محیطی آرام به کار بگیرید.

بخش پنجم – مراقبت از تخم ها و جوجه ها

پس از انجام موفقیت آمیز جفت گیری و گذشت یک هفته تا ۱۰ روز شاهد اولین تخم گذاری در مرغ عشق ماده خواهید بود و پس از رسیدن تخم ها به ۷ الی ۸ عدد تخم گذاری را متوقف نموده و بر روی آنها خواهد خوابید تا جوجه هایی سالم را به دنیا بیاورد. در این مدت وظیفه شما مراقبت از تخم ها و جوجه های تازه به دنیا آمده خواهد بود.

۱- تا زمان تخم گذاری مرغ عشق ماده صبر کنید

پس از جفت گیری موفق ۱۰ روز برای تولد اولین تخم صبر کنید. پس از اینکه پرندگان جفت گیری کردند و تخم ها بارور شدند، پرنده ماده روز دهم تخم گذاری میکند. او هر مرتبه یک تخم میگذارد بنابراین شما فقط یک تخم در جعبه لانه شکل مشاهده میکنید.

• گاهی اوقات قبل از اینکه تخم های ماده بارور شود، مرغ عشق ها چندین مرتبه نیاز به جفت گیری دارند.

۲ – میزان تخم گذاری بین ۴ تا ۸ عدد خواهد بود

 مرغ عشق ماده در عرض دو هفته ۴ الی ۸ تخم میگذارد. بعد از اینکه پرنده ماده اولین تخم گذاری خود را انجام داد، یک فاصله یک الی ۲ روزه بین هر تخم از تخم های او به وجود میاید. او به تخم گذاری روزانه یا هر دو روز یکبار ادامه میدهد تا زمانی که همه تخم ها خارج شوند. در مجموع احتمالا بین ۴ تا ۸ تخم میگذارد.

• او تخم هایش را درون جعبه لانه شکل می گذارد.

۳- اطمینان از خوابیدن مرغ عشق بر روی تخم

اطمینان حاصل کنید که مرغ عشق شما بعد از سومین تخم گذاری، روی تخم ها مینشیند. پرنده ماده تا زمانی که حداقل ۲ یا ۳ تخم نگذارد بر روی تخم های خود نمیخوابد. این بدان معناست، زمانی که ماده در ابتدا شروع به تخم گذاری میکند احتمالا یک یا دو تخمی را در لانه می بینید که مورد غفلت قرار گرفته اند. این امری طبیعی است، بنابراین اگر پرنده شما در چند روز اول توجهی به تخم هایش ندارد، جای هیچ گونه نگرانی نیست.

• این پرنده ماده است که همیشه بر روی تخم ها مینشیند. پرنده نر به هیچ وجه نباید وارد جعبه لانه شکل شود.

۴ – بیرون آمدن جوجه ها پس از ۲۱ روز

مراقب بیرون آمدن جوجه ها از تخم پس از ۱۸ تا ۲۱ روز پس از تخم گذاری باشید. زمانی که شروع به خارج شدن از تخم میکنند شکاف هایی بر روی پوسته تخم ظاهر میشود. ممکن است کمی طول بکشد تا مرغ عشقها سر از تخم بیرون بیاورند، اما به آنها کمک نکنید. اگر سالم باشند پس از چند ساعت از پوسته هایشان خارج میشوند.

• اگر تخم هایی دارید که پس از ۲۲ روز هنوز شکافته نشده اند، بهتر است آنها را دور بیندازید. احتمالا این کار عملی نخواهد شد و اگر انجام شود نوزادان سالم نخواهند بود.

۵- مطمئن باشید که مرغ عشق مادر از جوجه ها مراقبت می کند

مرغ عشقها در زمان کودکی معمولا توجه کافی را از پدر و مادر خود دریافت میکنند اما حواستان باشد تا هیچ کدام از بچه ها مورد غفلت واقع نشوند. اگر تعداد بچه ها زیاد باشد ممکن است مادر به جوجه های خیلی کوچک توجهی نشان ندهد. بنابراین بهتر است در این دوره غذای کافی در اختیار مرغ عشق ها قرار دهید تا هم خودش سیر شود و هم به جوجه ها بدهد. اگر مادر قادر به مراقبت از جوجه ها نباشد، می توانید با استفاده از سرلاک جوجه ها را بزرگ کنید.

گالری عکس

نتیجه گیری :

در این مقاله پرورش مرغ عشق شما را با نحوه انتخاب و خرید مرغ عشق، آماده سازی قفس و تغذیه و جفت گیری مرغ عشق ها آماده کردیم.

نظرات ارزنده شما در بهبود مطالب سایت تاثیر گذار خواهد بود.

نوشته پرورش مرغ عشق بایدها و نباید های نگهداری از این پرنده زیبا در خانه اولین بار در فروشگاه رسمی گروه صنعتی اسکندری پدیدار شد.